Organisaties in beeld: Het Leeshuis

Om onze partners in de stad beter te leren kennen en te zien waar zij zich dagelijks voor inzetten, gaan we iedere maand met een partner in gesprek. Deze maand nemen we een kijkje in het Leeshuis in Amsterdam-Noord.

Tekst: Rudmer Fijlstra

Amsterdammers die dagelijks langs de Tolhuistuin in Noord fietsen is het vast eens opgevallen: achter het complex van dit cultureel centrum bevindt zich een klein, vrijstaand gebouwtje dat tjokvol staat met boeken. ‘Leeshuis’ staat er in grote letters op de gevel. Hoe is dit Leeshuis ontstaan? En voor wie is het bedoeld? We vragen het aan Pieternel van Exter, een van de vrijwilligers van het Leeshuis.

Culturele bestemming

Het Leeshuis, dat onderdeel is van stichting Tolhuistuin, is een soort mini-bibliotheek waar iedereen die dat wil boeken kan lenen of ter plekke kan lezen. Het gebouwtje was vroeger eigendom van Shell en deed dienst als prikklok-poortje. Pieternel: “Alle werknemers van Shell liepen, fietsten of bromden hier langs om zich voor hun werk aan- en af te melden. Toen Shell het terrein in 2009 teruggaf aan de stad moest het gebouw een culturele bestemming krijgen. Jos van der Lans, voormalig bestuurslid van de Tolhuistuin, kwam met het idee om het gebouw om te bouwen tot een huisje en te vullen met boeken. En zo werd het Leeshuis in 2014 geopend door Jet Bussemaker, toenmalig minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.

Meer dan boeken

In het Leeshuis krijgen boeken een tweede leven. Je kunt boeken lezen, brengen en boeken meenemen of omruilen. Helemaal gratis en voor iedereen toegankelijk. Maar dat is niet het enige dat het Leeshuis te bieden heeft. Pieternel: “Het Leeshuis is een plek waar anderstaligen terecht kunnen voor taalcoaching, gezamenlijk lezen, individuele coaching en allerlei andere activiteiten op het gebied van taal. Mensen die al een taalcursus volgen kunnen voor extra ondersteuning bij ons terecht. Zo is er bijvoorbeeld ook een Taalcafé, waarbij deelnemers de Nederlandse taal leren door met elkaar in gesprek te gaan.”

Taalcoach

Pieternel kwam zelf bij het Leeshuis terecht toen ze met pensioen ging. “In mijn werkzame leven was ik arts. Na mijn pensionering zocht ik naar een nieuwe invulling van mijn leven. Op internet las ik iets over het Leeshuis en toen heb ik me aangemeld. Ik begon als beheerder en werd daarna taalcoach. Als taalcoach houd je je vooral bezig met het coachen en begeleiden van mensen die Nederlands willen leren. We helpen ze met het maken van huiswerk, we oefenen samen en motiveren ze als dat nodig is.” De taalcoaching van het Leeshuis is opgezet en wordt gecoördineerd door Lieske Adèr, gerenommeerd (voormalig) NT2 docent.

Leren om een taal te leren

Het Leeshuis telt momenteel negen vrijwilligers. Net als Pieternel zijn dit voornamelijk gepensioneerde dames. “Iedereen volgt hiervoor de basistraining bij Leef & Leer, dus iedereen wordt als het ware omgeschoold”, legt Pieternel uit. “Dat is ook handig, want hierdoor leer je veel over de structuur van taal en de manier waarop je een programma op moet zetten. Zo weet je veel beter wat wel en niet zinvol is. We organiseren bijeenkomsten die we achteraf ook weer evalueren. Zo leer je echt hoe iemand het beste een taal kan leren.”

Een verruimde blik op de wereld

Het ontmoeten van mensen uit allerlei culturen is wat het werk voor Pieternel zo bijzonder maakt. “Het is ontzettend leuk om door middel van taal mensen te leren kennen. Je leert er heel veel van, het verruimt je blik op de wereld en doet je begrijpen dat je eigen beeld ook maar beperkt is. We begeleiden mensen van over de hele wereld. Expats, vluchtelingen en statushouders: alles kom je hier tegen. In het normale leven ga je daar niet elke week een uur mee zitten praten. Hier kan dat wel, en dat geeft mij heel veel energie.